Eerste werkweek bij Prithipura

Deze week was de eerste werkweek.  In het begin, moet ik toegeven, vond ik het best wel heftig…

Ik vond het best lastig om aan alles tegelijk te moeten wennen. Namelijk niet alleen de stage, een vreemd bed met klamboe en muffe lakens, het verblijf waar alles toch een beetje vies is (in vergelijking tot je eigen plekje in Nederland), het eten wat we 3x per dag krijgen en ga zo maar door.
Om jullie vast te verlossen: na 5 dagen ben ik al een stuk positiever en ik kan wel zeggen dat ik nu redelijk gewend ben aan al het hier bovenstaande.

Dan nu écht de stageweek: De eerste dag, afgelopen maandag, mochten we mee kijken. Dit was onze oriëntatie dag.
Zoals ik al eerder schreef sta ik op de Usha groep deze week. Ik ken de namen van alle kinderen al uit mijn hoofd hahaha! Purna, Michel(le), Shashini, Loshana, Ashu, Shenol, Pavithra, Kevin, Ashin, Diana, Neranjala, Amisha, Biruni en Sathsara.

Het werk is niet echt complex en door onze ervaring in het werkveld kunnen we, zelfs op onze eerste dag, al veel meehelpen.
Ook maken we kennis met het dagprogramma, wat wel wat wennen is.
Om 06.00u beginnen we, dan verschonen we de kinderen als het nodig is en worden bijna alle kinderen op stoelen (lees maxicosi's met bekleding) op de grond gezet. Doordat de kinderen zo laag bij de grond zitten, zit je er tijdens het eten geven naast op een mini krukje. Ook moet je goed opletten dat je door sommige kinderen niet onder wordt gehoest en geproest met eten, na 1x leer je hier meteen van en kijk je wel uit hahaha!

Na het eten gaan alle kinderen, in een vaste volgorde, onder de douche. De douche moet je lezen als een soort grote aanrecht waar een douchekop aan de muur hangt en de kinderen op een kussen gewassen worden. Het wassen, drogen en aankleden gaat in één stuk achter elkaar door. Vanaf dinsdag en woensdag hebben Hannah en ik samen met Akka Sirani, de kinderen gedoucht en omgekleed.
(Akka’s zijn trouwens vrouwen die er werken en Nangi’s zijn vrouwen met een lichamelijk en/of geestelijke handicap die bijv. zijn doorgegroeid en er werken).

Hannah en ik wisselden regelmatig van 'de droogtafel' naar de 'insmeer en aankleed tafel'. Ik vind dit onderdeel het leukste van heel de dag omdat je dan echt goed contact kan hebben met de kinderen.
Na het aankleden gaan, afhankelijk van het weer en het kind, sommigen terug naar hun bed en sommige kinderen mogen naar de therapie- of de snoezelruimte.
De therapie- en snoezelruimte hebben we met z'n vieren op dinsdag en donderdag tijdens de regenbuien schoongemaakt en heringericht zodat alles weer fris is.

Nadat de kinderen hierheen zijn gebracht, mogen we gaan ontbijten. We ontbijten op het vrijwilligers verblijf, boven de Usha groep, in de ‘main kitchen’ wordt er Srilankaans eten geserveerd voor werknemers maar op een lege maag vinden we dit nog iets te heftig.

Na de therapie gaan de kinderen om 11.45u weer terug naar de groep en wordt er om 12.00u weer de lunch gegeven.
Na de lunch worden alle kinderen in bed gelegd voor het middagdutje van 13.00u tot 15.00u. Wij hebben ook 2 uur pauze.
Om 15.00u worden de kinderen weer zo nodig verschoond en uit bed gehaald voor nogmaals therapie of een spelletje met bijv. een bal of de tv wordt aangezet.

Deze week was het ontzettend slecht weer en heeft het zo veel geregend!!! De kinderen mogen dan ook niet van de groep af, de therapie- en snoezelruimte zijn in andere gebouwen dus je moet langs buiten. Hierom konden we deze week nog weinig ondernemen met de kinderen.
Om 17.00u worden de kinderen weer naar de keuken gebracht om daar avond te eten.

Deze week help ik vaak dezelfde kindjes, Michel (meisje) en Sashini (meisje), zo leer ik hen goed kennen.
Omdat we met redelijk veel vrouwen werken op de groep (4 of 5 Akka's en dan Hannah en ik), is het redelijk druk in de keuken en kan je maar 1 of met geluk 2 kinderen eten geven. De Akka's geven de kinderen voor mijn gevoel in een zeer hoog tempo eten en sommige kinderen verslikken zich veel. Mede door de slikproblematiek maar ook door het tempo. Ook hebben de Akka's en Nangi's hun vaste kinderen die ze eten geven en bestaat er een vast patroon. Hier kan ik me in de eerste week alleen nog maar op aanpassen.

Als alle kinderen gegeten hebben, worden ze naar bed gebracht. De meeste kinderen slapen in de kleding die ze die dag aan hebben gehad en worden eigenlijk niet omgekleed in pyjama's of iets. Daarna gaan alle mosquito netten naar beneden en als alles op de groep schoon is, zijn we weer klaar voor die dag.
Dan kunnen we, meestal rond 19.00u, gaan eten in de 'main kitchen'. Hier eten ook de Akka's 3x per dag.

Wat echt super lief is: op sommige dagen maken ze speciaal voor ons noedels met soort soepgroenten of lekkere pasta met groenten klaar. (Wij denken oprecht dat zij het voor ons als Europeanen maken, omdat de Akka's en Nangi's er zelf niet echt van lijken te eten).

Tijdens onze eerste week is ons al veel opgevallen aan de werkwijze. Met name slikproblematiek en de gevolgen, mond- en wondzorg lijken ze volgens ons nog over te weinig kennis te beschikken.
We proberen volgende week opnieuw een afspraak in te plannen met Pieter en Katherine, de managers van Prithipura, om te zien wat we kunnen betekenen en voor elkaar kunnen krijgen. Bij ons eerste (welkoms)bezoek aan Pieter en Katherine in hun huis, hebben we lekkere thee gedronken en elkaar leren kennen. Ook gaven ze aan dat ze binnen Prithipura een soort nieuwe vorm van werken willen opstarten en willen ze de Akka's min of meer gaan scholen in bepaalde (verpleegkundige)zaken. Zij en Juliet (ons aanspreekpunt binnen Prithipura) geven aan dat wij hier mogelijk veel in kunnen betekenen door onze ervaringen te delen en workshops voor de Akka's te organiseren. We gaan hierover brainstormen voor onze stage doelen.

Dan heb ik tot slot nog vervelend/verdrietig nieuws te melden.. We zijn natuurlijk met z'n drieën dit avontuur aangegaan en hebben ons goed voorbereid maar door een onverwachte oorzaak heeft Stijn besloten om zijn stage bij Prithipura niet voort te zetten en terug naar Nederland te gaan.

Daarnaast hebben Maartje en ik besloten om niet na 2 maanden pas te rouleren van groep, maar om de week. We willen allebei graag samen op de Usha groep maar ook Hannah wil op de Usha groep staan. Omdat Stijn niet meer op de groep staat, zal er altijd één van ons alleen staan. Hierom gaan we nu met z’n drieën rouleren, dus kunnen we ieder 2 weken op de Usha groep staan en 1 week op de Maitree groep.Dit is ook prettiger voor onze schoolopdrachten, zo kunnen Maartje en ik waarschijnlijk beter samen werken.

Dit weekend zijn we in Wadduwa met z’n vieren (Stijn, Maartje, Hannah en ik). Hier rusten we uit en genieten we van lekker eten en vrije tijd. Daarnaast is er ook een dubbel gevoel omdat het moeilijk te begrijpen is dat dit Stijn zijn laatste dagen in Sri Lanka zijn voor nu.

Aankomende week sta ik dus op de Maitree groep en zal ik weer veel nieuwe dingen leren. Volgend weekend zal ik weer een update-je schrijven :)
​Vanuit waar ik dit zal doen, weten we nog niet, in ieder geval bij een mooi hotel met waarschijnlijk een zwembad hahaha.

Fijn weekend nog allemaal!
Liefs!